czwartek, 31 marca 2011
Pmóżmy Kamilowi wygrać najważniejszy wyścig w życiu!!
Wychowanek rybnickich Rybek, Kamil Cieślar, 9. czerwca minionego roku uległ bardzo poważnemu wypadkowi, w wyniku którego doznał urazu kręgosłupa. Kamil walczy o powrót do pełnej sprawności ruchowej pozostając cały czas pod opieką specjalistów z Krakowa. Koszty rehabilitacji są bardzo wysokie, dlatego uruchomiono specjalne konto w banku, na które można wpłacać pieniądze na rehabilitację Kamila. Można również przekazać Kamilowi 1% swojego podatku. Szczegóły poniżej:
Dane do wpłaty darowizny:
FUNDACJA VOTUM OPP ul. Wyścigowa 56
53-012 Wrocław KRS: 0000272272
BANK: 32150010671210600831820000
Tytuł wpłaty: dla Kamila Cieślar
Dane do przekazania 1% podatku:
FUNDACJA VOTUM OPP - dla Kamila Cieślar
KRS: 0000272272
Dane do wpłaty darowizny:
FUNDACJA VOTUM OPP ul. Wyścigowa 56
53-012 Wrocław KRS: 0000272272
BANK: 32150010671210600831820000
Tytuł wpłaty: dla Kamila Cieślar
Dane do przekazania 1% podatku:
FUNDACJA VOTUM OPP - dla Kamila Cieślar
KRS: 0000272272
dzisiaj sparing:))
Dzisiejszy trening punktowany z drużyna Tauron Azoty Tarnów rozpoczoł się krótko po godz 16 drużyna z Rybnika wystapiła w składzie :
13 Antonio Lindbaeck
11 Ronnie Jamroży
12 Kamil Fleger
31 Łukasz Piecha
9 Andriej Karpow
14 Mateusz Domański
15 Aleksandr Loktajew
10 Daniel Pytel
16 Wołodymir Tejgal
Natomiast drużyna naszych rywali wystawiła nastepujący skład :
1 Fredrik Lindgren
2 Szymon Kiełbasa
3 Sebastian Ułamek
4 Jakub Jamróg
5 Krzysztof Kasprzak
6 Tadeusz Kostro
7 Łukasz Lesiak
Drużyna z rybnika dominowała od początku spotkania a po 10 gonitwie zakaczono sparking i mecz skaczył się wygrana Rybnika w stosunku 37-23 dla rybnika
13 Antonio Lindbaeck
11 Ronnie Jamroży
12 Kamil Fleger
31 Łukasz Piecha
9 Andriej Karpow
14 Mateusz Domański
15 Aleksandr Loktajew
10 Daniel Pytel
16 Wołodymir Tejgal
Natomiast drużyna naszych rywali wystawiła nastepujący skład :
1 Fredrik Lindgren
2 Szymon Kiełbasa
3 Sebastian Ułamek
4 Jakub Jamróg
5 Krzysztof Kasprzak
6 Tadeusz Kostro
7 Łukasz Lesiak
Drużyna z rybnika dominowała od początku spotkania a po 10 gonitwie zakaczono sparking i mecz skaczył się wygrana Rybnika w stosunku 37-23 dla rybnika
środa, 30 marca 2011
Troche o mnie i ...
O tym co będzię sie działo na blogu jak już może zauważyliscie blog będzie o żużlu a szczególnie o RKM ROW Rybnik I Rybkach Rybnik kibicuje i mieszkam w pobliżu minitoru w rybniku na bierząco będe wstawiał nowe wiadomosci na temat obu klubów a jesli ktos ma jakies propozyje prosze pisac :))
wtorek, 29 marca 2011
Adam Pawliczek
Adam Pawliczek (ur. 16 września 1964 w Rybniku)[1] – polski żużlowiec i trener sportu żużlowego.
Licencję żużlową zdobył w 1982 roku. W rozgrywkach z cyklu Drużynowych Mistrzostw Polski reprezentował kluby ROW (RKM) Rybnik (1982–1994, 1997–2003, 2009), GMK Grudziądz (1995–1996) oraz Kolejarza Opole (2004–2008, 2010). W swoim dorobku posiada trzy medale DMP: dwa srebrne (1988, 1990) oraz brązowy (1989) .
W 1984 r. zdobył trzy srebrne medale Mistrzostw Polski: w Tarnowie – Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski, w Rybniku – Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych, a w Lublinie – Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski. Pomiędzy 1988 a 1999 sześciokrotnie wystąpił w finałach Indywidualnych Mistrzostw Polski, najlepszy wynik osiągając w 1990 r. w Lublinie, gdzie zajął VIII miejsce. W 1989 r. uczestniczył w rozegranym w Lesznie finale Mistrzostw Polski Par Klubowych, zajmując VIII miejsce.
W 1994 r. zakwalifikował się (jako zawodnik rezerwowy) do półfinału kontynentalnego Indywidualnych Mistrzostw Świata. W tym samym roku zajął III m. (za Adamem Łabędzkim Michaiłem Starostinem) w Memoriale im. Jana Ciszewskiego w Świętochłowicach. W 1999 r. zajął III m. (za Robertem Sawiną i Sebastianem Ułamkiem) w Memoriale im. Ryszarda Nieścieruka we Wrocławiu, a w 2003 r. zajął III m. (za Sebastianem Ułamkiem i Grzegorzem Walaskiem) w turnieju "Mistrz Świata Jerzy Szczakiel zaprasza" w Opolu.
Licencję żużlową zdobył w 1982 roku. W rozgrywkach z cyklu Drużynowych Mistrzostw Polski reprezentował kluby ROW (RKM) Rybnik (1982–1994, 1997–2003, 2009), GMK Grudziądz (1995–1996) oraz Kolejarza Opole (2004–2008, 2010). W swoim dorobku posiada trzy medale DMP: dwa srebrne (1988, 1990) oraz brązowy (1989) .
W 1984 r. zdobył trzy srebrne medale Mistrzostw Polski: w Tarnowie – Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski, w Rybniku – Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych, a w Lublinie – Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski. Pomiędzy 1988 a 1999 sześciokrotnie wystąpił w finałach Indywidualnych Mistrzostw Polski, najlepszy wynik osiągając w 1990 r. w Lublinie, gdzie zajął VIII miejsce. W 1989 r. uczestniczył w rozegranym w Lesznie finale Mistrzostw Polski Par Klubowych, zajmując VIII miejsce.
W 1994 r. zakwalifikował się (jako zawodnik rezerwowy) do półfinału kontynentalnego Indywidualnych Mistrzostw Świata. W tym samym roku zajął III m. (za Adamem Łabędzkim Michaiłem Starostinem) w Memoriale im. Jana Ciszewskiego w Świętochłowicach. W 1999 r. zajął III m. (za Robertem Sawiną i Sebastianem Ułamkiem) w Memoriale im. Ryszarda Nieścieruka we Wrocławiu, a w 2003 r. zajął III m. (za Sebastianem Ułamkiem i Grzegorzem Walaskiem) w turnieju "Mistrz Świata Jerzy Szczakiel zaprasza" w Opolu.
Roman Chromik
Roman Chromik (ur. 28 lutego 1981) - polski żużlowiec.
Roman Chromik rozpoczął treningi pod okiem Antoniego Skupnia i Mirosława Korbela w klubie RKM Rybnik. Licencje żużlową uzyskał w 1997. W tym samym roku Chromik należał do rybnickiego klubu żużlowego ROW Rybnik. W 1998 roku żużlowiec przeszedł do klubu Śląsk Świętochłowice. Jednak po roku znowu wrócił do Rybnika i reprezentował ten klub do roku 2008. W sezonach 2009-2010 bronił barw Wandy Kraków. W sezonie 2011 po raz kolejny będzie reprezentować rodzimy klub z Górnego Śląska.
Jego największe osiągnięcia to:
Zdobywca Brązowego Kasku w roku 2000, Odkrycie sezonu w plebiscycie Tygodnika Żużlowego, oraz 2 miejsce w memoriale redaktora Jana Ciszewskiego tuż za Tomaszem Gollobem.
Finalista IMŚJ w roku 2001
Finalista IME 2006
Brązowy Medal na torze w Bydgoszczy w MPK wraz z Romanem Povazhnym.
Finalista SK, MIMP oraz IMP
Złoty,Srebrny i Brązowy medalista Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski.
Srebrny medalista Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych.
Bardzo dobry sezon 2004, kiedy to był jednym z filarów drużyny ekstraligowej RKM Rybnik.
Roman Chromik rozpoczął treningi pod okiem Antoniego Skupnia i Mirosława Korbela w klubie RKM Rybnik. Licencje żużlową uzyskał w 1997. W tym samym roku Chromik należał do rybnickiego klubu żużlowego ROW Rybnik. W 1998 roku żużlowiec przeszedł do klubu Śląsk Świętochłowice. Jednak po roku znowu wrócił do Rybnika i reprezentował ten klub do roku 2008. W sezonach 2009-2010 bronił barw Wandy Kraków. W sezonie 2011 po raz kolejny będzie reprezentować rodzimy klub z Górnego Śląska.
Jego największe osiągnięcia to:
Zdobywca Brązowego Kasku w roku 2000, Odkrycie sezonu w plebiscycie Tygodnika Żużlowego, oraz 2 miejsce w memoriale redaktora Jana Ciszewskiego tuż za Tomaszem Gollobem.
Finalista IMŚJ w roku 2001
Finalista IME 2006
Brązowy Medal na torze w Bydgoszczy w MPK wraz z Romanem Povazhnym.
Finalista SK, MIMP oraz IMP
Złoty,Srebrny i Brązowy medalista Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski.
Srebrny medalista Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych.
Bardzo dobry sezon 2004, kiedy to był jednym z filarów drużyny ekstraligowej RKM Rybnik.
Siergiej Darkin
Siergiej Darkin: Siergiej Aleksander Darkin (tat.Siergiej Alexander uly Darkin,ros.Александр Сергей Дарькин, ang.Sergey Alexander Darkin, ur. 18 czerwca 1973 roku w Ferganie) - rosyjski żużlowiec.
POLECAMY:
Aston Martin AMR One - nowa benzynowa broń na dominację Diesla w Le Mans Ciekawy artykuł! oceń to!
Siergiej Darkin Ciekawy artykuł! oceń to!
Czy Kubica mógł zostać Mistrzem Świata w tym sezonie? oceń to!
Le Mans Cup - sezon tuż, tuż oceń to!
Za kierownicą - Terry Grant
Siergiej urodził się 18 czerwca 1973 roku w Ferganie, w dzisiejszym Uzbekistanie. Do Rosji przeprowadził się w 1990 roku. Karierę żużlową rozpoczął w 1988 roku, w barwach Moto Club "Luch" Fergana, z którym był związany do 1991 roku. Potem jeździł w klubach z Togliatti, w latach 1992-2005, potem, w latach 2006-2007 jeździł w Bałakowie, potem na rok trafił do Saławatu Saławat, aby na sezon 2009 wrócić do Togliatti, gdzie jeździ do dziś.
Z drużynami z Togliatti zdobył 13 medali Drużynowych Mistrzostw Rosji (złote-1994, 1995, 1996, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, srebrne-1997, 1999, 2000), a z drużyną z Bałakowa zdobył jeden srebrny medal (2007). W 1996 roku z kolegami z reprezentacji Rosji zdobył srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Świata. Przegrali tylko z Polakami, a wygrali między innymi z Duńczykami. W tym samym roku zajął piąte miejsce w Grand Prix Challenge 1996, nie awansując do Speedway Grand Prix IMŚ 1997 (awans uzyskali tylko trzej najlepsi). W latach 2000 i 2002 zostawał Indywidualnym Mistrzem Rosji, zaś w latach 1995, 1999 i 2003 był drugim wicemistrzem swojego kraju. W 1994 roku był Indywidualnym Wicemistrzem Rosji Juniorów, zaś w latach 1998, 2000-2002, oraz 2005 i 2007 był Mistrzem Rosji Par Klubowych. W latach 2002-2003 z Mega Ładą zdobywał Klubowy Puchar Europy.
W Polsce najpierw jeździł w latach 1996-2003, a nieprzerwanie jeździ w naszym kraju od roku 2006. Zadebiutował w 1996 roku, w barwach II-ligowej Iskry Ostrów Wielkopolski. Potem jeździł w Rybniku, Krakowie, wrócił do Iskry, Rzeszowie, Grudziądzu, Tarnowie, Daugavpilsie, Gnieźnie, powrócił do Daugavpilsu, Miszkolca i obecnie jeździ w Lublinie. Największymi sukcesami Siergieja z polskimi klubami są dwa awansy do I ligi: z Iskrą w 1999 roku i ze Speedway Miszkolc w 2009 roku, a także jeden awans do Ekstraligi: w 2003 roku z Unią Tarnów. Zawodnik z polskimi klubami zaliczał też spadki: w 2007 roku spadł ze Startem Gniezno z I do II ligi. W 2005 roku został Najlepszym Sportowcem Togliatti i z Olegiem Kurguskinem (Najlepszym Trenerem Togliatti) cieszyli się z trofea dla Mega Łady. Jednak pech nie prześladował Siergieja.
18 września 2005 roku w Togliatti, podczas KPE, gdzie Mega Łada-gospodarz i klub Darkina-zdobył złoto KPE, bohater tego opisu uczestniczył w tragicznym karambolu. Z ciężkimi obrażeniami zagrażającymi życiu trafił do miejscowego szpitala i kilkanaście dni walczył o życie. Przeszedł wiele operacji. Po przejściu rehabilitacji przygotowywał się do nowego sezonu w łotewskim klubie z polskiej ligi-Speedway Center Daugavpils i w Rosji, z Togliatti przeszedł do Bałakowa. Jeździł też na torach w Anglii, w barwach klubów z Coventry, Eastbourne, Thurrocka i Poole, w 2008 roku zdobywając tytuł DM Wielkiej Brytanii z Poole. Kolejnym pechem Siergieja jest wyrzucenie go z Poole Pirates. Powodem tego było to, że powodziło mu się bardzo słabo.
Kariera:
Liga radziecka:
Moto Club "Luch" Fergana 1988-1991
Liga rosyjska:
Żiguli Togliatti 1992-1994
Mega Łada Togliatti 1995-2005
SK Turbina Bałakowo 2006-2007
Saławat Saławat 2008
Mega Łada Togliatti od 2009
Liga polska:
Iskra Ostrów Wlkp. 1996
RKM Rybnik 1997
BKS Wanda Realbud Kraków 1998
Iskra Ostrów Wlkp. 1999
Stal KKER Rzeszów 2000
GKM Kuntersztyn Grudziądz 2001
Unia Tarnów 2002-2003
Speedway Center Daugavpils 2006
KS Start Gniezno 2007
Lokomotiv Daugavpils 2008
Speedway Miszkolc Racing KFT 2009
KMŻ Redstar Lubelski Węgiel Lublin od 2010
Liga brytyjska:
Eastbourne Eagles
2001 Coventry Bees 2004
Arena Essex Hammers 2005
Poole Pirates 2007-2009
POLECAMY:
Aston Martin AMR One - nowa benzynowa broń na dominację Diesla w Le Mans Ciekawy artykuł! oceń to!
Siergiej Darkin Ciekawy artykuł! oceń to!
Czy Kubica mógł zostać Mistrzem Świata w tym sezonie? oceń to!
Le Mans Cup - sezon tuż, tuż oceń to!
Za kierownicą - Terry Grant
Siergiej urodził się 18 czerwca 1973 roku w Ferganie, w dzisiejszym Uzbekistanie. Do Rosji przeprowadził się w 1990 roku. Karierę żużlową rozpoczął w 1988 roku, w barwach Moto Club "Luch" Fergana, z którym był związany do 1991 roku. Potem jeździł w klubach z Togliatti, w latach 1992-2005, potem, w latach 2006-2007 jeździł w Bałakowie, potem na rok trafił do Saławatu Saławat, aby na sezon 2009 wrócić do Togliatti, gdzie jeździ do dziś.
Z drużynami z Togliatti zdobył 13 medali Drużynowych Mistrzostw Rosji (złote-1994, 1995, 1996, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, srebrne-1997, 1999, 2000), a z drużyną z Bałakowa zdobył jeden srebrny medal (2007). W 1996 roku z kolegami z reprezentacji Rosji zdobył srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Świata. Przegrali tylko z Polakami, a wygrali między innymi z Duńczykami. W tym samym roku zajął piąte miejsce w Grand Prix Challenge 1996, nie awansując do Speedway Grand Prix IMŚ 1997 (awans uzyskali tylko trzej najlepsi). W latach 2000 i 2002 zostawał Indywidualnym Mistrzem Rosji, zaś w latach 1995, 1999 i 2003 był drugim wicemistrzem swojego kraju. W 1994 roku był Indywidualnym Wicemistrzem Rosji Juniorów, zaś w latach 1998, 2000-2002, oraz 2005 i 2007 był Mistrzem Rosji Par Klubowych. W latach 2002-2003 z Mega Ładą zdobywał Klubowy Puchar Europy.
W Polsce najpierw jeździł w latach 1996-2003, a nieprzerwanie jeździ w naszym kraju od roku 2006. Zadebiutował w 1996 roku, w barwach II-ligowej Iskry Ostrów Wielkopolski. Potem jeździł w Rybniku, Krakowie, wrócił do Iskry, Rzeszowie, Grudziądzu, Tarnowie, Daugavpilsie, Gnieźnie, powrócił do Daugavpilsu, Miszkolca i obecnie jeździ w Lublinie. Największymi sukcesami Siergieja z polskimi klubami są dwa awansy do I ligi: z Iskrą w 1999 roku i ze Speedway Miszkolc w 2009 roku, a także jeden awans do Ekstraligi: w 2003 roku z Unią Tarnów. Zawodnik z polskimi klubami zaliczał też spadki: w 2007 roku spadł ze Startem Gniezno z I do II ligi. W 2005 roku został Najlepszym Sportowcem Togliatti i z Olegiem Kurguskinem (Najlepszym Trenerem Togliatti) cieszyli się z trofea dla Mega Łady. Jednak pech nie prześladował Siergieja.
18 września 2005 roku w Togliatti, podczas KPE, gdzie Mega Łada-gospodarz i klub Darkina-zdobył złoto KPE, bohater tego opisu uczestniczył w tragicznym karambolu. Z ciężkimi obrażeniami zagrażającymi życiu trafił do miejscowego szpitala i kilkanaście dni walczył o życie. Przeszedł wiele operacji. Po przejściu rehabilitacji przygotowywał się do nowego sezonu w łotewskim klubie z polskiej ligi-Speedway Center Daugavpils i w Rosji, z Togliatti przeszedł do Bałakowa. Jeździł też na torach w Anglii, w barwach klubów z Coventry, Eastbourne, Thurrocka i Poole, w 2008 roku zdobywając tytuł DM Wielkiej Brytanii z Poole. Kolejnym pechem Siergieja jest wyrzucenie go z Poole Pirates. Powodem tego było to, że powodziło mu się bardzo słabo.
Kariera:
Liga radziecka:
Moto Club "Luch" Fergana 1988-1991
Liga rosyjska:
Żiguli Togliatti 1992-1994
Mega Łada Togliatti 1995-2005
SK Turbina Bałakowo 2006-2007
Saławat Saławat 2008
Mega Łada Togliatti od 2009
Liga polska:
Iskra Ostrów Wlkp. 1996
RKM Rybnik 1997
BKS Wanda Realbud Kraków 1998
Iskra Ostrów Wlkp. 1999
Stal KKER Rzeszów 2000
GKM Kuntersztyn Grudziądz 2001
Unia Tarnów 2002-2003
Speedway Center Daugavpils 2006
KS Start Gniezno 2007
Lokomotiv Daugavpils 2008
Speedway Miszkolc Racing KFT 2009
KMŻ Redstar Lubelski Węgiel Lublin od 2010
Liga brytyjska:
Eastbourne Eagles
2001 Coventry Bees 2004
Arena Essex Hammers 2005
Poole Pirates 2007-2009
Żużlowa muzyka
Żużel to dyscyplina sportu popularna w takich krajach jak Dania, Szwecja, Anglia, Australia… Ale chyba najwięcej fanów czarnego sportu jest w Polsce. To na tutejsze stadiony przychodzą tysiące osób, wypełniając je po same brzegi.
Żużel to dyscyplina sportu popularna w takich krajach jak Dania, Szwecja, Anglia, Australia… Ale chyba najwięcej fanów czarnego sportu jest w Polsce. To na tutejsze stadiony przychodzą tysiące osób, wypełniając je po same brzegi. To tutaj narodziła się kultura sportu żużlowego, naśladowana na całym świecie. I to tutaj obraca się największymi pieniędzmi i ma się najpoważniejszych sponsorów.
Każdy prawdziwy fan tego sportu ma w swojej kolekcji liczne gadżety związane z tym zainteresowaniem. Mogą to być kubki z logo ulubionej drużyny, modne ostatnio smycze, czapeczki, gwizdki, fotografie z autografami czy jakąkolwiek część garderoby. Jednak takie przedmioty to nie wszystko. Aby być prawdziwym wielbicielem należy przyjąć na siebie także kulturę, jaką niesie ze sobą ten sport. Chociażby muzyka. Nie usłyszymy już na żużlowych arenach nic innego poza muzyką rockową. Mógłby być to chociażby Meat Loaf, ze swoimi piosenkami takimi jak „Bat Out of Hell” czy „The Monster is Loose”. Kolejna ważną sprawą jest ubiór, najczęściej sportowy, wygodny, gdyż na stadionie łatwo o pobrudzenie go. Dyscyplina ta jest wyjątkowa, ze względu na jej rodzinność, nie ma podziału na kobiety i mężczyźni, każdy znajdzie w niej swoje miejsce. Na torach żużlowych często widzimy rodziców z dziećmi, co pokazuje bezpieczeństwo panujące wśród kibiców, zasady fair play. Tam możemy odpocząć, zrelaksować się. Jeśli oczywiście nasza ukochana drużyna nie sprawi nam powodów do zmartwień, i nie zniechęci nas na przyjście na kolejne zawody.
Wszystkie te wymienione przeze mnie przykłady składają się na kulturę sportu żużlowego, a to z kolei na muzykę słuchaną przez jej wielbicieli. Wszystko jest ze sobą ściśle połączone, nie powinniśmy rezygnować z żadnego z tych elementów.
Żużel to dyscyplina sportu popularna w takich krajach jak Dania, Szwecja, Anglia, Australia… Ale chyba najwięcej fanów czarnego sportu jest w Polsce. To na tutejsze stadiony przychodzą tysiące osób, wypełniając je po same brzegi. To tutaj narodziła się kultura sportu żużlowego, naśladowana na całym świecie. I to tutaj obraca się największymi pieniędzmi i ma się najpoważniejszych sponsorów.
Każdy prawdziwy fan tego sportu ma w swojej kolekcji liczne gadżety związane z tym zainteresowaniem. Mogą to być kubki z logo ulubionej drużyny, modne ostatnio smycze, czapeczki, gwizdki, fotografie z autografami czy jakąkolwiek część garderoby. Jednak takie przedmioty to nie wszystko. Aby być prawdziwym wielbicielem należy przyjąć na siebie także kulturę, jaką niesie ze sobą ten sport. Chociażby muzyka. Nie usłyszymy już na żużlowych arenach nic innego poza muzyką rockową. Mógłby być to chociażby Meat Loaf, ze swoimi piosenkami takimi jak „Bat Out of Hell” czy „The Monster is Loose”. Kolejna ważną sprawą jest ubiór, najczęściej sportowy, wygodny, gdyż na stadionie łatwo o pobrudzenie go. Dyscyplina ta jest wyjątkowa, ze względu na jej rodzinność, nie ma podziału na kobiety i mężczyźni, każdy znajdzie w niej swoje miejsce. Na torach żużlowych często widzimy rodziców z dziećmi, co pokazuje bezpieczeństwo panujące wśród kibiców, zasady fair play. Tam możemy odpocząć, zrelaksować się. Jeśli oczywiście nasza ukochana drużyna nie sprawi nam powodów do zmartwień, i nie zniechęci nas na przyjście na kolejne zawody.
Wszystkie te wymienione przeze mnie przykłady składają się na kulturę sportu żużlowego, a to z kolei na muzykę słuchaną przez jej wielbicieli. Wszystko jest ze sobą ściśle połączone, nie powinniśmy rezygnować z żadnego z tych elementów.
Subskrybuj:
Posty (Atom)